Sevgili günlük. İstanbuldan çok sıkıldım artık. Sıkılmamın nedenin çocukluğumdan beri bu şehirde yaşamamamdır beklide. Beklide sevmem istemememdir.Alıp başımı çekip gidesim geliyo son günlerde. Ne yapcam bilmiyorum. Çok bunalıyorum. İşten de ayrılacağım zaten. İşten ayrılacağıma üzülmüyorum, aksine seviniyorum. Âşık olduğum işimi daha iyi şekilde yapma fırsatı bulcam.
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Yalnız değilim, sen varsın blogum ama seninle sahilde gezilmiyo ki :s seninle sinemaya, cafeye, sağa dola gezmeye gidilmiyo. Seninde desteğin yardımın bi yere kadar. İşten çıkcam ya, istediğim zaman istediğimi yapabilecek konumda olacağım ama gel gör ki yapacaklarımı genelde tek yapmak zorunda kalacağım. Gülhaneye gidip kuş ve doğa sesini dinlerken sigara içmek, eminönünde şehrin gürültüsü ile birlikte denizdeki dalga seslerini dinlemek, denizi doyasıya seyretmek..
Yalnızlık zor zanaat. Hakikaten öyle. Bi sevgilim olsun istiyorum ama inan istanbulda kız arkadaşım dahi yok. Yani liseden felan varda görüşmüyoruz bile. 40 yılda bir msnde anca iki kelime konuşuyoruz o da karın doyurmuyo. Yanlış anlama, karnım acıktı. Hemde çok acıktı. Sadece beni ben olduğum için, gönülden, her zaman sevecek bir sevgilim olmasını isterim. Kısaca sevgiye açım blogum.
3 gün sonra belki yazdıklarımı okuduğumda çok saçma salak şeyler yazdım diye kendimle alay etcem ama napim olmuyo böyle. İstanbulda adam akıllı arkadaş çevrem yok. Olanlarda akrabalardan, kuzenim, amcamın oğlu felan filan. Bunlarda öğrenci modunda inekler zaten. Olmuyo yani. Benim gibi boş adamlar bulmam lazım sanırım benim.
Bi iş yapıp kendi paramla aldığım, gözüm gibi baktığım cep telefonumun kapağı çatladı. Masaüstü bilgisayarımın olduğu masanın üstünden yere düştü ve tekerlekli sandalyenin bi ayağına çarptı çatladı. Lan telefon o kadar hırpalandı bişe olmadı, 3 santimlik yerden düştü ekranı çatladı sordum 40-50 lira istiyolar. Kapak değilmiş o kasası değişmesi gerekiyomuş.
Kulaklığımda yoktu. Daha doğrusu vardıda cins bri şekilde bozuldu. Yeni kulaklık aldım, kasayı sonra değiştircem.
Sanırım bunaldım!
Yanlız kaldığım anlarda en çok,
YanıtlaSildenizi, kuşları ve gece yıldızları seyrederim.
Düşünmeme yardımcı olur.
Telefon çok değerli değilse,
ucuz ve sağlam olan yeni bir telefon almanı öneririm.
sıkılmışmış istanbuldan yesinler:) dayan dayan,haziran basında gelecem kurtarırım seni sinirinden stresinden:)
YanıtlaSilHayalbemol; düşün düşün nereye kadar abi ya :D telefon o kadar önemli değil ya bu şekilde de idare ediyo :) kapağı yenilerim. pardon kasayı :D
YanıtlaSilCarmen; gel vala ya. harbiden çok bunaldım :S
gözün gibi baktığın şeye zarar gelmesi insanı üzer haklısın. arkadaş bulunur ya illa öğrenci olmaması ve boşta olması gerekmez takılman için. yeni bir iş, kurs ya da farklı bir çevre yeni arkadaşlıklar demektir;)
YanıtlaSilrahat yazar; zamanla herşeiyn suyu çıkıyo sonra. (ör: dobi)
YanıtlaSilfilmde ben de bi rol kaptım..
YanıtlaSiltravis, oyuncuya her zaman ihtiyaç var.
YanıtlaSilben tek başıma çok sıkıldım evde oturmaktan başka yapacağım hiç bi iş yok keşke beni anlayan benimle her yere gelebilecek bir arkadaşım olsa ama kendime bir çoğu zaman keşke yaşamasaydım dediğim oldu bunu şimdide söylüyorum. ölsemde kurtulsam keşke
YanıtlaSilAdsız; Duman grubunun bir şarkısı var "Yalnızlı Paylaşılmaz" diye. dinlemelisin. bazen yalnız olmak mükemmel birşey ama yüreğin sürekli boş kalınca da sevgiye muhtaç hissediyorsun kendini. birilerine bağlanmak, sevmek istiyorsun. bu işlerde kısmet meselesi olduğu için yapacak pek birşey kalmıyor ortada.
YanıtlaSil