Telefonlar Çalmasa, Arkadaşlarım Aramasa...

Sevgili okurum, canım benim.. Seni gerçektende çok seviyorum. Bir önceki yazımda dobi ile ayrıldığımı söylemiştim. Sağol yanımda oldun.. Teşekkürler. Her ne kadar sanal bir ortamda benim tam olarak ne olduğumu bilmesenizde bu şekilde teselli etmeniz dahi sevindirici.

Konu açılmışken birkaç şey söyliyeyim bari. İnternetden arkadaş.. İnternetden tanıştığım, normal haytta yüzünü görsem tanımayacağım bir çok insan var. Msn listemde hemen hemen 300 kişi var. Bu normal bi sayımı yoksa anormal mi bilmiyorum. Ve ben msnimi her açtığımda da ortalama 50 kişi online konumda oluyo. İnternetden tanışıp sonrada gerçek hayatta görüştüğüm kişiler oldu. Evet ciddiyim ben, şaka felan yapmıyorum. Üniversitedeyken birisi ile tanışmıştım. İstanbula geldiğimde görüştük tanıştık. Kız değil ama. Gay felan değilim yanlış anlamayın alnınızı karışlarım (: Bi iş yapmak için tanışmıştım bu çocukla. O da benimde hemen hemen aynı yaştaydı. Hatta 1 yaşmıydı neydi küçüktü. Görüştük tanıştık, işimizi yaptık. Şuanda dahi arada bir msnden selamlaşırız.

Geçen günlerde de bi tane çocukla tanıştım yine. Aksarayda oturuyo normalde. İStanbula gelmiş, ablaları varmış burda. Netde bi arkadaşlık sitesinde tanışmıştım onunla. Yeni çıkan heraketli süper bi siteden.. O zamanda o siteye eğlencesine girmiştim ve saçma sapana bi şekilde herkese bulaşıyoudm. Makset sevgili bulmak değil, makara yapmak. O çocuklada öyle tanıştık. Onunla kanka gibi olduk netden. Oyuna girer, milleti uyuz edercesine delilikler yapardık beraber. O da 1 ayt önce felan geldi istanbula. Dobi ile ilk çıkmaya başladığım zamanlarda gelmişti bu. Hatta dobiyi dahi biliyordu ama tabi dobi ile tanıştırmamıştım..

Cep telefonum dobiden sonra baya bir durgunlaştı.. Akşam işten sonra hemen eve geliyorum. Annem dahi şaşırıyor bazen.. Sen bu kadar erken gelmezdin diye felan.. Kursa gidiyorum haftasonu erkenden geliyorum.. Yine şaşırıyo. Bu sefer "Kızdan mı ayrıldın?" felan diyo. Bende bişe demiyorum. Ne diyeyim kadına yaw. "Anne ben kızı çok sevdim o da beni g*t gibi ortada bıraktı. KAbul etmedi, bir nevi ihanet etti bla bla bla" böyle mi diyedim..

Ankaradaki kankam ile mesajlaşıyorum her zaman. Ankaradaki hemşerim bi tanem. Onunlada mesajlaşıyorum. Bu kız ve kankam olmasa ne yapardım diye düşünüyorum bazen. Birçok samimi arkadaşım var ama bunların yeri yüreğimde bambaşka.. Ölene kadar dostum bunlar. İstanbulda da dostlarım var ama pek görüşemiyorum ayda bi defa belki.. Bide bu haftasonu yani yarın Gebzeden iki tane kız arkadaş gelcek. Ben ve onlar beraber gezcez. Bunlarda benim üniv.den sınıftan yakın arkadaşlarım. Gelmeleri iyi oldu. Birisi daha önceden gelmişti. Diğeride yeni geliyo. YArın buluşup biraz kafa dağıtacağız. Açıkcası benim için iyi olacak bu. İstanbudaki üniv.den ev arkadaşımında çalıştığı yere gidip görcez onu. Pazar günü olmasına rağmen izin alamıyor. Hayat işte..Zor..

Sende varsın sevgili okurum. Sende yazılarıma yaptığın yorumlar ve yazılarımı okumanla yokluğunu hissettirmiyorsun ve "ben burdayım" diyorsun. Sizi gerçekten seviyorum be. Ben yazılarımı genellikle olduğu yazarım. Yani bir olay olduysa herşeyiyle yazarım. Kendim hatalı olsam dahi o ytazıda kendi yaptıkarımı yazarım. NEden biliyo musun? Çünkü sen herşeyi farklı bir pencereden görüyorsun ve olayla hiç ilişkin olmadığı için doğruyu buluyosun.Bu da iyi oluyo. Bazı karasız kaldığım konulşarda ya da bilgi edinmem gereken konuşarda farkında olmadan bana yardımcı oluyorsun. Bu da benim içn güzel birşey. Birde demekki senin ilgili çekiyor ki bu yazılar, okuyorsn ve üstüne üstelik utanmadan yorumda yazıyosun (: Alınma hemen sevgili okurum.. Yaz elinden klavyeni fareni alan yok (:

Yazın ki yalnızlığımı hissettirmeyin bana. Arkadaşlarım telefonumu hiç susturmasın ki kendimi kimsesiz hissedip boğaziçi köprüsünden aşağıya atmayayım. Arada birde olsa bana tepki verinki yaşadığınızı bileyim ve üzülmeyeyim. Tepki verin nasıl olursa olsun. Beni unutmadığınızı bileyim..